KADİM URAL

Kadim Ural

Aağladı

Zemherinin sabahında
Feryâd etti can ağladı
İki gözü iki çeşme
Durmaz oldu kan ağladı

Memleketin güneyinde
Toprak göçtü yer ağladı
Genç yaşlı çoluk çocuk
Hâl içinde hâl ağladı

Yer altında evlerine
Ulaşılmaz köylerine
Geçit vermez dağlarına
Gidilmeyen yol ağladı

Kar borandı her bir yanı
Her birinin vardı canı
Yer altında onca canı
Kurtarmaya kol ağladı

Onca insan herbir yandan
Umut kesilmemiş candan
İnandığı yaradandan
Düşündükçe zar ağladı

Haramiler kesmiş yolu
Fukaranın bağlı kolu
Omuzundan kesik dalı
Yen içinde kol ağladı

Bu cihanı kirletmeyin
Kendinize benzetmeyin
İnsanlığı özletmeyin
Gelmil geçmiş kul ağladı

Benim ırkım insanoğlu
Doğduğum yer anadolu
Benim yolum barış yolu
Her bir yandan dil ağladı

Ne almanı ne yunanı
Ne macarı ne bulgarı
Damardaki aynı kanı
Bedenimiz göl ağladı

Unutma! Düşman cahildir
Herbir insan bir gafildir
Aynı insan bir hafildir
Üstümüzde çul ağladı

Derkadimim göz yaşları
Bağrına değer taşları
Bunca yıldır bu güçleri
Çeker olduk bel ağladı

EN SONUNDA KİM AĞLADI
Kadim Ural

Yıllar sonra Kadim arkadaşım ve diğer sınıf arkadaşlarım ile görüştük tatilde kısa da olsa mutlu olduk.
Geçim dünyası insanlar her bir tarafa dağılıyor.
Her nerede yaşıyor ve yaşatıyor iseniz her şey gönlünüzce olsun.
Sevgilerle

Kadim Dost