YERLİKUYU KÖYÜMÜZE HOŞGELDİNİZ
YERLİKUYU KÖYÜ
Yerlikuyu Köyümüz
Yerlikuyu Köyümüz
Resim çekmeyi severim ben özelikle dogal olan ve doğa resimlerini.
Yerlikuyu köyümüzün içinden geçtim.Özelikle dikkat etmek gerekir burada sokak dar olduğu için insanlar yola çıkabilirler diye.
Eskiden Dedem rahmetli anlatırdı,yük yıkanlar derdi.Yol üstünde sohbete dalındığında.Eşek üzerindeki yükü taşıyamayıp yıkarmış.
Köyü çıktım gölge köyü basmıştı yol kenarında iki yaşlı nine gördüm çayırların içinden gelen üçüncü arkadaşlarını bekliyorlardı.Beli ki akşam gezintisindeler idi.
Arabadan indim yanlarına vardım.
Selam verdim bir resminizi çekebilir miyim diye sordum.
Içlerinden yaşlı ve uzun boylu olan nine sen kimsin ki yavrum dedi.Haklıydı kendimi tanıtım.Hee dedi tanırım Annene Babana çook selamımı söyle yavrum dedi.
Ebem gibi birçok yaşlı Annelerimiz de başlarını böyle bağlarlar idi ve önlerinde öynük eksik olmazdı.
Öynükleri mutvakta üzerlerini korur bazen bir şeyler taşımak için poşet görevi de yapardı.Bazen mendil bile olurdu.Kıyafetlerinin olmaz ise olmazı idi.
Kos kocaman örülmüş ipe bağlı Kapı Kilitleri de öynüklerine bağlı olur idi.
Eski toprak bir birini tanırlar bakma şimdikiler selam bile vermezler kibrinden,aşiretin sohbet konuları açıldığında Burunören'den İsmail abim gelir aklıma Tanrı uzun ömür versin.Aşiret örülmüş bir kazak gibidir kan bağı ile bir birine bağlıdır derdi.
Ve ekledi nine çek resmimizi yavrum dedi resimlerini çektim.
Çok teşekkür etim uzun boylu olan nine resimlerimiz sana emanet yavrum dedi mıkât ol resimlerimize diyip tembihledi.
Bu cümle beni çok düşündürdü.Doksanlık ninenin resmine olan önemi örnek teşkil ediyordu benim için.
"Bu resim onun özeliydi."
Devri daim olsun.
@beyleri